தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 106

       மரணத்தைப்பற்றிய அச்சத்தை உண்டாக்க கூடிய தாக்குதலிருந்து நம்மை நாம் தற்காத்துக் கொள்ளும் முயற்சியில் தவிர்க்க முடியாத சூழ்நிலைகளால் நிரபராதியான மற்றோருவருக்குத் தீங்கு ஏற்பட்டாலும் அந்தச் செயல் குற்றமாகாது.

விளக்கம்
        A யைக் கொலை செய்யும் நோக்கத்துடன் ஒரு கூட்டம் தாக்க முற்படுகிறது. கூட்டத்தின் மீது துப்பாக்கி பிரயோகம் செய்யாமல் தப்பிக்க முடியாது. 
      அப்படித் துப்பாக்கி பிரயோகம் செய்யும் போது கூட்டத்தில் கலந்துள்ள குழந்தைகளுக்கு தீங்கு நேரிடலாம், தற்காப்புக்கென அந்தக் கூட்டத்தை நோக்கிச் சுடுவதால், அந்தக் குழந்தைகளுக்கு தீங்கு ஏற்பட்டாலும் A மீது குற்றம் சுமத்த முடியாது.

Section 106 in The Indian Penal Code

       

      Right of private defence against deadly assault when there is risk of harm to innocent person.—If in the exercise of the right of private defence against an assault which reasonably causes the apprehension of death, the defender be so situated that he cannot effectually exercise that right without risk of harm to an innocent person, his right of private defence extends to the running of that risk. 

 

 Illustration 

 

     A is attacked by a mob who attempt to murder him. He cannot effectually exercise his right of private defence without firing on the mob, and he cannot fire without risk of harming young children who are mingled with the mob. A commits no offence if by so firing he harms any of the children. 

 

[Source & Content http://indiankanoon.org/doc/1606852/]

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 105

          

  
          எப்பொழுது நம்முடைய சொத்துக்களுக்கு ஆபத்து என்ற பயம் உண்டாகிறதோ அப்போழுதே நம்முடைய சொத்தினைப் பாதுகாக்கும் உரிமையும் நமக்குக் கிடைக்கின்றது.
 
          நமது சொத்தை திருட வரும் போது, திருடனிடமிருந்து நமது சொத்தை மீட்கும் வரையில் நமக்கு அந்த உரிமை இருக்கிறது. அல்லது அவற்றை மீட்க அதிகாரிகளின் உதவி நமக்குக் கிடைக்கும் வரையில் அந்த உரிமை இருக்கிறது.

          
               அதேப்போல் சொத்துக்களைக் கொள்ளை அடிப்பதற்காக வரும் போதும் கொள்ளையடிக்க முயற்சி செய்யும் போதும் மரணம் அல்லது தவறாகத் தடை செய்யும் அபாயம் ஏற்படும் பொழுதும், அத்தகைய அபாயநிலை அல்லது உணர்வு நீங்கும் வரையில் நமக்குத் தற்காப்பு உரிமை இருக்கிறது.

           அதே போல குற்றவாளி அத்துமீறி நுழைதல், சொத்துக்களை அழித்தல் ஆகிய குற்றங்களைத் தொடர்ந்து புரியும்வரை நமக்குத் தற்காப்பு உரிமை இருக்கிறது.
   

Section 105:- Commencement and continuance of the right of private defence of property

   The right of private defence of property commences when a reasonable apprehension of danger to the property commences. The right of private defence of property against theft continues till the offender has effected his retreat with the property or either the assistance of the public authorities is obtained, or the property has been recovered.

The right of private defence of property against robbery continues as long as the offender causes or attempts to cause to any person death or hurt or wrongful restraint or as long as the fear of instant death or of instant hurt or of instant personal restraint continues.
The right of private defence of property against criminal trespass or mischief continues as long as the offender continues in the commission of criminal trespass or mischief.
The right of private defence of property against house-breaking by night continues as long as the house-trespass which has been begun by such house-breaking continues.

Read more: http://devgan.in/indian_penal_code/chapter_04.php#ixzz3VmakBS6d

[Thanks & Content http://devgan.in/indian_penal_code/chapter_04.php#s105]

பிடித்த காட்சி - பராசக்தி

நன்றி  AP International & youtube

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 104

குறிப்பிட்டுள்ள குற்றங்களன்றி திருட்டு, தொல்லை தருதல், வரம்பு மீறுதல் ஆகிய குற்றங்களைப் பிறர் செய்தாலும், செய்ய முயற்சி செய்தாலும் தற்காப்புக்கென மரணத்தைத் தவிர, வேறு எவ்வகையான தாக்குதலை வேண்டுமானாலும் செய்யலாம். வேண்டும் மென்றே மரணம் சம்பவிக்கும்படி மட்டும் செய்யக் கூடாது.

            தற்காப்புக்காக செய்யப்படும் காரியத்தால் விளைகிற தீங்கும்

Section 104 in The Indian Penal Code

                                When such right extends to causing any harm other than death.—If the offence, the committing of which, or the attempt­ing to commit which, occasions the exercise of the right of private defence, be theft, mischief, or criminal trespass, not of any of the descriptions enumerated in the last preceding section, 

          that right does not extend to the voluntary causing of death, but does extend, subject to the restrictions mentioned in section 99 of IPC, to the voluntary causing to the wrong-doer of any harm other than death.

[Source  & Content http://indiankanoon.org/doc/1409246/]

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 103

      நமது சொத்துக்களைக் கொள்ளையடிக்க வரும் போதும், இரவு நேரத்தில் வீட்டை இடித்து, உடைத்து உள்ளே நுழைய முயலும்போது, தீ வைத்து சொத்துக்களை அழிக்க முனையும் போதும், திருடுவதற்காக அல்லது தொல்லைத் தருவதற்காக அத்துமீறி நம் இடத்தில் நுழைய முயற்சி செய்யும்போதும், அந்த முயற்சியால் நமக்கும் நம்மை சார்ந்தவர்களுக்கும் மரணம் சம்பவிக்கலாம் என்ற அச்சம் ஏற்படும்போதும், அத்தகைய எதிரியை நாம் தாக்கி, அதனால் எதிரிக்கு மரணம் சம்பவித்தாலும் அதனைக் குற்றமாகக் கொள்ள முடியாது. அந்த செயல் தற்காப்புக்காகச் செய்யப்பட்டதாகவே கருதப்படவேண்டும்.

Section 103 in The Indian Penal Code

 

    When the right of private defence of property extends to causing death.—The right of private defence of property extends, under the restrictions mentioned in section 99, to the voluntary causing of death or of any other harm to the wrong-doer, if the offence, the committing of which, or the attempting to commit which, occasions the exercise of the right, be an offence of any of the descriptions hereinafter enumerated, namely:— 

 

(First) — Robbery;

 

(Secondly) —House-breaking by night;

 

(Thirdly) — Mischief by fire committed on any building, tent or vessel, which building, tent or vessel is used as a human dwell­ing, or as a place for the custody of property;

 

(Fourthly) —Theft, mischief, or house-trespass, under such circum­stances as may reasonably cause apprehension that death or griev­ous hurt will be the consequence, if such right of private de­fence is not exercised. 

 

STATE AMENDMENTS

 

(Karnataka) —(1) In section 103, in clause Thirdly,— 

 

(i) after the words “mischief by fire”, insert the words “or any explo­sive substance”; 

 

(ii) after the words “as a human dwelling, or” insert the words “as a place of worship, or”. 

 

(2) After clause Fourthly, insert the following clause, namely:— “Fifthly.—Mischief by fire or any explosive substance committed on any property used or intended to be used for the purpose of Government or any local authority, statutory body or company owned or controlled by Government or railway or any vehicle used or adapted to be used for the carriage of passengers for hire or reward.” [Vide Karnataka Act 8 of 1972, sec. 2 (w.e.f. 7-10-1972)].

 

(Maharashtra) —In section 103, add the following at the end, namely:— “Fifthly.—Mischief by fire or any explosive substance committed on any property used or intended to be used for the purposes of Government or any local authority, statutory body, company owned or controlled by Government, railway or tramway, or on any vehicle used or adapted to be used, for the carriage of passengers for hire or reward”. [Vide Maharashtra Act 19 of 1971, sec. 26 (w.e.f. 31-12-1971)]. Uttar Pradesh.—In section 103, after clause fourthly, add the following clause, namely:— “Fifthly.—Mischief by fire or any explosive substance committed on—

 

(a) Any property used or intended to be used for the purpose of Government, or any local authority or other corporation owned or controlled by the Government, or

 

(b) any railway as defined in clause (4) of section 3 of the Indian Railways Act, 1890 or railways stores as defined in the Railways Stores (Unlawful Possession) Act, 1955, or

 

(c) any transport vehicle as defined in *clause (33) of section 2 of the Motor Vehicles Act, 1939.” [Vide Uttar Pradesh Act 29 of 1970, sec. 2 (w.e.f. 17-7-1970)]. * See clause (47) of sec. 2 of the Motor Vehicles Act, 1988.

 

 

நன்றி http://indiankanoon.org/doc/860501/

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 102

        நம்முடைய உடலுக்கு ஆபத்து ஏற்படக் போகிறது என்ற அச்சம் எப்போது நமக்குத் தோன்றுகிறதோ அந்த நேரத்திலிருந்து நம்மைத் தற்காத்துக் கொள்ளும் உரிமையும் நமக்குக் கிடைக்கின்றது.


    நம் உடலுக்கு தீங்கு செய்யக்கூடிய குற்றத்தை எதிரி புரியாவிட்டாலும், புரிவதற்கான முயற்சியை அல்லது மிரட்டலை அவன் மேற்கொண்டாலே போதும், நம்மைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளும் நடவடிக்கையை நாம் உடனே மேற்கொள்ளலாம்.

Section 102 in The Indian Penal Code

  Commencement and continuance of the right of private defence of the body.—

    The right of private defence of the body commences as soon as a reasonable apprehension of danger to the body arises from an attempt or threat to commit the offence though the of­fence may not have been committed; and it continues as long as such apprehension of danger to the body continues.

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 101

         இ.த.ச பிரிவு 100 ல் குறிப்பிட்டுள்ள பிரிவில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள குற்றங்களில் ஒன்றை எதிரி செய்ய முற்படும் பொழுது மட்டும், தற்காப்புக்கெனத் திருப்பித் தாக்குவதால் எதிரிக்கு மரணம் ஏற்பட்டாலும் அதனைக் குற்றமாகக் கொள்ள முடியாது.


    மற்ற சமயங்களில் பிரிவு 99 வது கூறியுள்ளப்படி மரணத்தைத் தவிர வேறு எத்தகைய தீங்கு நேர்ந்தாலும் குற்றமாகாது. அப்படி மீறி மரணம் விளைந்தால், அத்தகைய மரணத்தைத் தற்காப்புக்கு எனச் செய்யப்பட்ட மரணம் என்று கொள்ளப்படமாட்டாது.

Section 101 in The Indian Penal Code

    When such right extends to causing any harm other than death.—If the offence be not of any of the descriptions enu­merated in the last preceding section, the right of private defence of the body does not extend to the voluntary causing of death to the assailant, but does extend, under the restric­tions mentioned in section 99, to the voluntary causing to the assailant of any harm other than death.

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 100

  கீழே சொல்லப்பட்ட நேரங்களில் நம்மை நாமே தற்காத்துக் கொள்ளும் பொருட்டுச் செய்யப்படும் காரியத்தால் எதிரிக்கு ஏதாவது மரணம் அல்லது வேறு ஏதாவது சம்பவித்தாலும் அதனைக் குற்றமாக் கொள்ள முடியாது. அந்தச் சூழ்நிலைகள்

1. நம்மை எதிரி தாக்கி கொலை செய்யக்கூடும் என்ற அச்சம் ஏற்படும் பொழுது,

2. எதிரியின் செயலால் நம் உடலுக்கு கொடுங்காயம் ஏற்படலாம் என்ற எண்ணம் தோன்றும் பொழுது,

3. கற்பழிக்க வேண்டும் என்ற நோக்கத்துடன் எதிர் நம்மை தாக்கம் போது

4. இயற்கைக்கு மாறான முறையில் தன்னுடைய காம இச்சையைத் தீர்த்துக்கொள்ள வேண்டும் என்ற வெறியுடன் எதிரி நெருங்கும் பொழுது

5. கடத்தி செல்ல வேண்டும் என்ற கருத்துடன் நம்மை அண்டியுள்ளவரை எதிரி தாக்க முனையும் பொழுது

6. சட்ட விரோதமான ஒருவரை எதிரி காவலில் வைப்பதற்கு முயற்சி செய்து அதனின்றும் சட்ட பூர்வமான அதிகாரிகளை அணுகி, விடுதலை பெற முடியாத நிலை ஏற்படும்பொழுது

Section 100 in The Indian Penal Code

100. When the right of private defence of the body extends to causing death.—The right of private defence of the body extends, under the restrictions mentioned in the last preceding section, to the voluntary causing of death or of any other harm to the assailant, if the offence which occasions the exercise of the right be of any of the descriptions hereinafter enumerated, namely:— 

(First) — Such an assault as may reasonably cause the apprehension that death will otherwise be the consequence of such assault; 

(Secondly) —Such an assault as may reasonably cause the apprehen­sion that grievous hurt will otherwise be the consequence of such assault; 

(Thirdly) — An assault with the intention of committing rape; 

(Fourthly) —An assault with the intention of gratifying unnatural lust; 

(Fifthly) — An assault with the intention of kidnapping or abduct­ing; 

(Sixthly) — An assault with the intention of wrongfully confining a person, under circumstances which may reasonably cause him to apprehend that he will be unable to have recourse to the public authorities for his release. 

[Source & Content http://indiankanoon.org/doc/714464/]

 

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 99

            ஒரு பொது ஊழியர் நல்லெண்ணத்துடன் செய்யும் அல்லது செய்ய முயற்சி செய்யும் காரியத்தை எதிர்த்துத் தற்காப்பு உரிமையைப் பிரயோகிக்க முடியாது. அப்படித் தற்காப்பு உரிமையைப் பிரவோகிக்க வேண்டுமென்றால் அந்தப் பொது ஊழியரின் செயலால் மரணம் அல்லது கொடுங்காயம் ஏற்படக்கூடும் என்ற நியமான உணர்வு எழ வேண்டும்.

  பொது ஊழியரின் செய்கை சட்டப்படி முறையற்றதாகக்கூட இருக்கலாம், இருப்பினும் அவரை எதிர்த்து தற்காப்பு உரிமையைப் பயன்படுத்தக்கூடாது.


   அதே போல் நல்ல எண்ணத்துடன் செயல்படும் ஒருவரின் ஆணையின் கீழ் நடைப்பெறும் காரியத்தை எதிர்க்க முடியாது. அந்தக் காரியம் சட்ட வரம்புக்கு அப்பாற்பட்டதாக இருப்பினும் எதிர்க்க முடியாது. அப்படி தற்காப்பு உரிமையை பயன்படுத்தி எதிர்க்க வேண்டுமென்றால், அந்தச் செயலின் மூலம் மரணம் அல்லது கொடுங்காயம் சம்பவிக்க கூடும் என்ற நியாயப்பூர்வமான அச்சம் ஏற்பட வேண்டும்.

   அதேப்போன்று அந்தச் செயலை எதிர்த்து அரசாங்க அதிகாரிகளின் உதவியையும் பாதுக்காப்பையும் நாடிப் பெறுவதற்கான அவகாசம் இருக்கும் போது தற்காப்பு உரிமையை பயன்படுத்தல் கூடாது.

   தற்காப்பு உரிமையை எல்லை மீறிப் பயன்படுத்தக் கூடாது. தற்காப்புக்காக தாக்க நேரிட்டால் அளவுக்கு மீறித் தீங்கு உண்டாக்கக்கூடாது. தன்னைக் காத்துக் கொள்ள எந்த அளவுக்கு தாக்குதல் நடத்த வேண்டுமோ அதற்கு மேல் சென்று தாக்குதல் நடத்தக் கூடாது.

விளக்கம்

1. காரியத்தை செய்பவர் பொது ஊழியர் என்று தெரியாமல் தற்காப்பு உரிமையைப் பயன்படுத்தியிருந்தால் அது தவறாகாது.

2. அதேப் போல பொது ஊழியரின் ஆணைப்படி ஒரு காரியம் செய்யப்படுகிறது என்பதை அறியாமல் தற்காப்பு உரிமையைப் பயன்படுத்தியிருந்தால் அது தவறாகாது.

Section 99 in The Indian Penal Code

     
      Acts against which there is no right of private defence.—There is no right of private defence against an act which does not reasonably cause the apprehension of death or of grievous hurt, if done, or attempted to be done, by a public servant acting in good faith under colour of his office, though that act, may not be strictly justifiable by law. 

      There is no right of private defence against an act which does not reasonably cause the apprehension of death or of grievous hurt, if done, or attempted to be done, by the direction of a public servant acting in good faith under colour of his office, though that direction may not be strictly justifiable by law. There is no right of private defence in cases in which there is time to have recourse to the protection of the public authorities. Extent to which the right may be exercised.—

     The right of private defence in no case extends to the inflicting of more harm than it is necessary to inflict for the purpose of defence. 

Explanation 1.—A person is not deprived of the right of private defence against an act done, or attempted to be done, by a public servant, as such, unless he knows or has reason to believe, that the person doing the act is such public servant. 

Explanation 2.—A person is not deprived of the right of private defence against an act done, or attempted to be done, by the direction of a public servant, unless he knows, or has reason to believe, that the person doing the act is acting by such direc­tion, or unless such person states the authority under which he acts, or if he has authority in writing, unless he produces such authority, if demanded. 

[Source & Content http://indiankanoon.org/doc/650803/]

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 98

                இளமையின் காரணமாகவும், அறிவுத் தெளிவடையாத காரணத்தினாலும், புத்தி சுவாதீனமில்லாமலும், போதையின் விளைவாகவும், ஒருவர் புரியும் குற்றச் செயலைக் குற்றமாக கருத இயலாவிட்டாலும் அத்தகைய நபர்களிடமி்ருந்து நம்மை நாம் காப்பாற்றிக் கொள்ளும் உரிமை நமக்கு உண்டு


விளக்கம்

     1. புத்தி சுவாதீனமில்லாத Z, A யைக் கொலை செய்ய முயற்சி செய்கிறார். Z மீது குற்றம் சாட்ட முடியாது. இருப்பினும் Z மிடமிருந்து தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்காக A என்ன செய்தாலும் அதனைக் குற்றமாக கொள்ள முடியாது.


  2.  தான் நுழைவதற்கு உரிமையுள்ள ஒரு வீட்டுக்குள் Z இரவில் நுழைகிறார்.  A தவறுதலாகத் திருடன் என்று நினைத்துக் கொன்டு Z தாக்க முற்படுகிறார். A யின் செயலைக் குற்றமாகக் கொள்ள முடியாது. இருப்பினும் Z தன்னைத் A யிடமிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளும்  உரிமை இருக்கிறது.

Section 98 in The Indian Penal Code

 

    Right of private defence against the act of a person of unsound mind, etc.—When an act, which would otherwise be a certain offence, is not that offence, by reason of the youth, the want of maturity of understanding, the unsoundness of mind or the intoxication of the person doing that act, or by reason of any misconception on the part of that person, every person has the same right of private defence against that act which he would have if the act were that offence. 

 

Illustrations

 

(a) Z, under the influence of madness, attempts to kill A; Z is guilty of no offence. But A has the same right of private defence which he would have if Z were sane.

 

(b) A enters by night a house which he is legally entitled to enter Z, in good faith, taking A for a house-breaker, attacks A. Here Z, by attacking A under this misconception, commits no offence. But A has the same right of private defence against Z, which he would have if Z were not acting under that misconcep­tion. 

 

[source & content http://indiankanoon.org/doc/1159920/]

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 97

           இ.த.ச 99 ஆவது பிரிவில் விரிவாக்கப்பட்டுள்ள நிபந்தனைகளுக்குட்பட்டு ஒவ்வொருவருக்கும் கீழ் கண்ட உரிமை இருக்கிறது.

1. தன்னுடைய உடலையும் அல்லது பிறருடைய உடலையும் தாக்க கூடிய குற்றங்களிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளும் உரிமை.

2. தன்னுடைய சொத்துக்களையும், பிறருடைய சொத்துக்களையும் பாதிக்கக் கூடிய குற்றங்களிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளும் உரிமை.

 [சொத்து என்பது அசையும் பொருட்களையும், அசையாத பொருட்களையும் குறிக்கும், சொத்துக்களை அழித்தல், வரம்பு மீறி ஆளுதல் ஆகியவை சொத்துக்கள் சம்பந்தப்பட்ட குற்றங்களாகும்]

IPC 97

Every person has a right, subject to the restrictions contained in section 99, to defend- 

First.--His own body, and the body of any other person, against any offence affecting the human body; 

Secondly.--The property, whether movable or immovable, of himself or of any other person, against any act which is an offence falling under the defintion of theft, robbery, mischief or criminal trespass, or which is an attempt to commit theft, robbery, mischief or criminal trespass.

Read more: http://www.lawnotes.in/Section_97_of_Indian_Penal_Code,_1860#ixzz3VQKdqqap

நன்றி http://www.lawnotes.in

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 96

                  சில நேரங்களில் நம்மைப் பிறரிடமிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்வதற்குச் சில காரியங்களைச் செய்ய வேண்டி இருக்கிறது. அதனால் பிறருக்குத் தீங்கு ஏற்படலாம். அந்த தீங்கு, சொத்துக்கு நஷ்டம் உண்டாக்குவதற்காகவோ, உடலுக்குக் காயம் விளைவிப்பதற்காகவோ அல்லது தவிர்க்க முடியாத நேரத்தில் மரணம் சம்பவிக்கக் கூடியதாக கூட அமையலாம் ஆனால் அத்தகைய செயலைத் தண்டனைக்கு உரிய குற்றமாகக் கருத முடியாது.

Section 96 in The Indian Penal Code

  

 

   Things done in private defence.—Nothing is an offence which is done in the exercise of the right of private defence.

[Source & Content http://indiankanoon.org/doc/777353/]

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 95

     ஒருவருக்கு மிக மிகச் சிறிய தீங்கு நேரிடுகின்றது அதைப்பற்றி யாரும் குற்றம் சாட்டமாட்டார்கள். அத்தகைய செயலைக் குற்ற செயல் என்று கூற முடியாது.

Section 95 in The Indian Penal Code

95. Act causing slight harm.—Nothing is an offence by reason that it causes, or that it is intended to cause, or that it is known to be likely to cause, any harm, if that harm is so slight that no person of ordinary sense and temper would complain of such harm. 

 [Source & Content http://indiankanoon.org/doc/62835/]

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 94

       ஒரு நபரை மிரட்டி ஒரு காரியத்தைச் செய்யும் படி கட்டாயப்படுத்துகின்றார்கள். தம்முடைய உயிருக்கு ஆபத்து ஏற்படும் என்று பயந்து கொண்டு அந்த நபர் அவர்கள் சொன்னப்படி அந்தக் காரியத்தைச் செய்கின்றார். அதனைக் குற்றமாகக் கொள்ள முடியாது.

       ஆனால் அந்த நபர் தாமாகவே தமக்கு ஆபத்து நேரிடும் என்று தெரிந்திருந்து, அத்தகைய மிரட்டல்காரரிடம் அகப்பட்டுக் கொண்டு குற்றம் புரிய நேர்ந்தால் தப்பித்துக் கொள்ள முடியாது

   அந்த நபர் மரண தண்டனை பெறக்கூடிய தேச துரோக குற்றம் அல்லது கொலைக்குற்றம் புரிந்தால் அவருக்கு இந்த விளக்கம் பொருந்தாது.

Section 94 in The Indian Penal Code

  
     Act to which a person is compelled by threats.—Except mur­der, and offences against the State punishable with death, noth­ing is an offence which is done by a person who is compelled to do it by threats, which, at the time of doing it, reasonably cause the apprehension that instant death to that person will otherwise be the consequence: 

    Provided the person doing the act did not of his own accord, or from a reasonable apprehension of harm to himself short of instant death, place himself in the situation by which he became subject to such constraint. 

 

Explanation 1.—A person who, of his own accord, or by reason of a threat of being beaten, joins a gang of dacoits, knowing their character, is not entitled to the benefit of this exception, on the ground of his having been compelled by his associates to do anything that is an offence by law. 

 Explanation 2.—A person seized by a gang of dacoits, and forced, by threat of instant death, to do a thing which is an offence by law; for example, a smith compelled to take his tools and to force the door of a house for the dacoits to enter and plunder it, is entitled to the benefit of this exception.

பாரதி கண்ட புதுமைப்பெண்

பட்டங்கள் ஆள்வதும் சட்டங்கள் செய்வதும்
பாரினில் பெண்கள் நடத்தவந்தோம்;
எட்டு மறிவினில் ஆணுக் கிங்கேபெண்
இளைப்பில்லை காணென்று கும்மியடி!       

                      அவர்கள் வேறு யாரும் இல்லை ஒருவர் தலைநகரிலும் மற்றோருவர் தமி்ழகத்திலும் உள்ளார். ஒருவர் சட்டக்கல்லூரி மாணவி பெயர் ஸ்ரேயா மற்றோருவர் மதுரை  அரசு சட்டக்கல்லூரி மாணவி நந்தினி,

           டெல்லியைச் சேர்ந்தவர்  ஐடி ஆக்ட் 66-Aக்கு எதிராக உச்சநீதிமன்றத்தில் பொதுநலன் மனுவைத் தாக்கல் செய்திருந்தார். அம்மனுவில் இந்த சட்டமானது அரசியல் சாசனம் அளித்துள்ள உரிமைகளுக்கு [COI - 19] எதிராக இருப்பதாகக் கூறியிருந்தார். இந்த மனுவை விசாரித்த உச்சநீதிமன்றம், மத்திய அரசின் அட்டர்னி ஜெனரல் வாகன்வாதி இன்று ஆஜராக உத்தரவிட்டு விசாரணையை ஒத்தி வைத்திருந்தது. 

        

           இதையடுத்து உச்சநீதிமன்றத்தில் இன்றைய விசாரணையின் போது ஆஜரான அட்டர்னி ஜெனரல், மகராஷ்டிராவில் பால்தாக்கரே மறைவையொட்டி ஃபேஸ்புக்கில் கருத்து தெரிவித்ததற்காக இளம்பெண்கள் கைது செய்யப்பட்டது தவறானது. அதற்காக 66(A)ஐ நீக்கக் கூடாது என்று கூறினார். மேலும் இந்த சட்டப் பிரிவு தவறாக பயன்படுத்தாமல் இருக்க மத்திய அரசு வழிகாட்டுதல்களையும் வெளியிட்டிருக்கிறது என்றார்.

மேலும் வாசிக்க: http://tamil.oneindia.com/news/2012/11/30/india-sc-issues-notice-centre-five-states-on-section-66a-165497.html

தொழில்நுட்ப சட்டம் சட்டப்பிரிவு 66 A என்ன சொல்கிறது?

யாரேனும் ஒருவர் கணிணி சாதனத்தைப் பயன்படுத்தியோ அல்லது தொலைத்தொடர்பு சாதனத்தை பயன்படுத்தியோ :

 1. விகல்பமான முறையிலோ (ஒருவருடைய மனதுக்கு வருத்தத்தை ஏற்படுத்தக்கூடிய முறையில்) அல்லது பயமுறுத்தலை விளைவிக்கும் முறையிலோ தகவல்களை அனுப்பினாலோ; அல்லது
      
2. தவறு என்று தெரிந்தும் ஒரு தகவலை தொல்லை செய்யும்  விதமாகவோ; அசவுகரியத்தை ஏற்படுத்தும் விதமாகவோ; அபாயம் ஏற்படுத்தும் விதமாகவோ; தடங்கல் ஏற்படுத்தும் விதமாகவோ; அவதூறு செய்யும் விதமாகவோ; ஊறு விளைவிக்கும் விதமாகவோ; பயமுறுத்தும் விதமாகவோ; பகைமை விளைவிக்கும் விதமாகவோ; வெறுப்பை தோற்றுவிக்கும் விதமாகவோ; அல்லது கெட்ட நோக்கத்துடனோ மற்றவருக்கு அனுப்பினாலோ; அல்லது

3. யாரேனும் ஒருவருக்கு தொந்தரவு தரும் விதத்தில் அல்லது அசவுகரியத்தை விளைவிக்கும் விதத்தில் அல்லது தகவல் எங்கிருந்து அனுப்பப்பட்டது என்று தெரியாத விதத்தில் (ஏமாற்றும் நோக்கில்) அல்லது திசை திருப்பும் விதத்தில் தகவல்களை அனுப்பினாலோ


தகவலை அனுப்பியவருக்கு மூன்று ஆண்டுகள் வரை சிறை தண்டனை மற்று அபராதம் விதிக்கப்படும். இங்கு தகவல் எனப்படுவது எழுத்து மூலமாக வார்த்தையாகவோ, அல்லது ஒலியாகவோ, அல்லது படமாகவோ, அல்லது வேறு வகையிலோ இருக்கலாம்.

நன்றி தமிழ்பேப்பர், ஒன் இந்தியா

Information Technology (Amendment) Act 2008, Section 66(A) :

"Any person who sends, by means of a computer resource or a communication device -

a) any information that is grossly offensive or has menacing character; or

b) any information which he knows to be false, but for the purpose of causing annoyance, inconvenience, danger, obstruction, insult, injury, criminal intimidation, enmity, hatred, or ill will, persistently makes by making use of such computer resource or a communication device,

c) any electronic mail or electronic mail message for the purpose of causing annoyance or inconvenience or to deceive or to mislead the addressee or recipient about the origin of such messages shall be punishable with imprisonment for a term which may extend to two three years and with fine.

Explanation: For the purposes of this section, terms "Electronic mail" and "Electronic Mail Message" means a message or information created or transmitted or received on a computer, computer system, computer resource or communication device including attachments in text, image, audio, video and any other electronic record, which may be transmitted with the message."

Thanks & Content ndtv, Picture: http://takshashila.org.in & The Hindu

================================================================

மற்றோருவர் மதுரை  அரசு சட்டக்கல்லூரி மாணவி நந்தினி, 

    இவர் தான் படித்த சட்டப்புத்தகத்திலிருந்தே சட்ட நுனுக்கங்களை வைத்தே புகார் தொடுத்திருக்கின்றார்


அதாவது இந்திய தண்டனை சட்டப்பிரிவு 328 மற்றும் 319 பிரிவின் படி

ஐ.பி.சி சட்டப்பிரிவு 328-ன் படி ஒருவருக்கு காயம் விளைவிக்கும் உட்கருத்துடன் அல்லது ஒரு குற்றத்தை செய்யும் அல்லது அதற்கு வசதி செய்யும் உட்கருத்துடன் அல்லது அதனால் அனேகமாக அவருக்கு காயம் விளைவிக்கக்கூடும் என்று அறிந்து, நஞ்சு எதையும் அல்லது மதிமயக்கம் செய்கிற போதை தருகிற அல்லது நலத்தை கெடுக்கிற மருந்துச்சரக்கு அல்லது வேறு பொருள் எதையும் எவர் ஒருவருக்கும் கொடுப்பவர் அல்லது  உட்கொள்ளும்படி செய்பவர் எவராயினும் பத்தாண்டுகள் வரை நீடிக்கக்கூடிய ஒரு கால அளவுக்கு சிறைத்தண்டனை வகைகள் இரண்டில் ஒன்று விதித்து தண்டிக்கப்படுதல் வேண்டும். அவரை அபாரதத்திற்கு உள்ளாக்கவும் செய்யலாம்  என்கிறது

ஐ.பி.சி 319-ன் படி ஒருவருக்கு உடல்வலி, நோய் அல்லது வலிமைகேடு உண்டாக்குவதைக் காயப்படுத்தல் எனப்படும்

மேலும் வாசிக்க விகடன் மற்றும் சத்தியமார்க்கம்

Section 328 in The Indian Penal Code

328. Causing hurt by means of poison, etc., with intent to commit an offence.—Whoever administers to or causes to be taken by any person any poison or any stupefying, intoxicating or unwholesome drug, or other thing with intent to cause hurt to such person, or with intent to commit or to facilitate the commission of an offence or knowing it to be likely that he will thereby cause hurt, shall be punished with imprisonment of either description for a term which may extend to ten years, and shall also be liable to fine. 

 Section 319 in The Indian Penal Code

319. Hurt.—Whoever causes bodily pain, disease or infirmity to any person is said to cause hurt.

 இவர்களே பாரதி கண்ட புதுமைப்பெண்கள்...

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 93

    நல்லெண்ணத்துடன் பிறரிடம் ஒரு செய்தியைத் தெரிவிக்கின்றோம். அதனால் அந்த நபரின் நன்மையைக் கருதி அந்த செய்தி தரப்பட்டால் அதனைக் குற்றம் என்றுக் கொள்ளமுடியாது

விளக்கம்

    அறுவை சிகிச்சை நிபுணர் செந்தில் ஒரு நோயாளியிடம் அவர் நீண்ட நாட்கள் உயிர் வாழ முடியாது என்ற தகவலை அளிக்கின்றார். இதனால் அதிர்ச்சியுற்று நோயாளி மரணம் அடைகின்றார். அதிர்ச்சி தரக்கூடும் என்று தெரிந்திருந்தும் அந்த செய்தியை அவரிடம் கூறியதற்காக குற்றம் சாட்ட முடியாது.

Section 93 in The Indian Penal Code

  Communication made in good faith.—No communication made in good faith is an offence by reason of any harm to the person to whom it is made, if it is made for the benefit of that person. 

 

Illustration 

A, a surgeon, in good faith, communicates to a patient his opin­ion that he cannot live. The patient dies in consequence of the shock. A has committed no offence, though he knew it to be likely that the communication might cause the patient’s death.

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 92

      நல்லெண்ணத்துடன் ஒருவருடைய நலனுக்காகச் செய்யப்படும் காரியத்தால் எத்தகைய தீங்கு நேர்ந்தாலும் அந்தக் காரியத்தைக் குற்றமாகக் கொள்ளக்கூடாது. 

     அதற்குச் சம்பந்தப்பட்ட நபருடைய சம்மதம்கூடக் தேவையில்லை, சம்மதத்தை தெரிவிக்கக்கூடிய சூழ்நிலையில் அவர் இல்லை ; அல்லது சம்மதம் தெரிவிக்க அவருக்கு சக்தி இல்லை. 

     அத்துடன் அவருடைய சார்பில் சம்மதம் தரக்கூடிய பாதுக்காவலரோ , பெற்றோரோ அல்லது வேறு வகையில் அவருக்காக பொருப்பேற்கக்கூடியவரோ அருகில் இல்லை. 

     இந்த நிலையில் அவருடைய நலன் கருதி செய்யப்படும் எந்தக் காரியத்தையும் குற்றமெனக் கொள்ளக் முடியாது.

ஆனால் இதற்குச் சில நிபந்தனைகள் உண்டு.

அவையாவன

1. வேண்டுமென்றே மரணத்தை உண்டாக்குவதற்கு அல்லது மரணத்தை உண்டாக்க முயற்சி செய்வ தற்கு இந்த விதிவிலக்குப் பொருந்தாது.

2. மரணம் அல்லது கொடுங்காயம் ஏற்படுவதைத் தடுப்பதற்காக, அல்லது கொடிய இயலாமையைப் போக்குவதற்குச் செய்யப்படும் காரியமாக இல்லாமல் வேறு செயலால் மரணம் உண்டாக்கக்  கூடிய செயல் என்று புரிபவர் அறிந்திருந்தால் அந்தக் காரியத்தைப் புரிந்தாலும் இந்த விதிவிலக்கு அதற்குப் பொருந்தாது

3. மரணத்தை அல்லது காயத்தைத் தடுப்பதற்காக அன்றித் தன்னிச்சையாகக் காயத்தை உண்டாக்கும் செயலுக்கு இந்த விதிவிலக்குப் பொருந்தாது.

4. எத்தகைய குற்றத்துக்கு இந்த விதிவிலக்குப் பொருந்தாது என்று கூறப்பட்டுள்ளதோ, அத்தகைய குற்றங்களைப் புரிவதற்கெனச் செய்யப்படும் முயற்ச்சிக்கும் இந்த விதிவிலக்குப் பொருந்தாது.

Section 92 in The Indian Penal Code

  

   Act done in good faith for benefit of a person without con­sent.—Nothing is an offence by reason of any harm which it may cause to a person for whose benefit it is done in good faith, even without that person’s consent, 

    if the circumstances are such that it is impossible for that person to signify consent, or if that person is incapable of giving consent, and has no guardian or other person in lawful charge of him from whom it is possible to obtain consent in time for the thing to be done with benefit: Provisos—Provided— 

 

(First) — That this exception shall not extend to the intentional causing of death, or the attempting to cause death;

 

(Secondly) —That this exception shall not extend to the doing of anything which the person doing it knows to be likely to cause death, for any purpose other than the preventing of death or grievous hurt, or the curing of any grievous disease or infirmi­ty;

 

(Thirdly) -— That this exception shall not extend to the voluntary causing of hurt, or to the attempting to cause hurt, for any purpose other than the preventing of death or hurt;

 

(Fourthly) —That this exception shall not extend to the abetment of any offence, to the committing of which offence it would not extend. 

Illustrations

 

(a) Z is thrown from his horse, and is insensible. A, a surgeon, finds that Z requires to be trepanned. A, not intending Z’s death, but in good faith, for Z’s benefit, performs the trepan before Z recovers his power of judging for himself. A has commit­ted no offence.

(b) Z is carried off by a tiger. A fires at the tiger knowing it to be likely that the shot may kill Z, but not intending to kill Z, and in good faith intending Z’s benefit. A’s ball gives Z a mortal wound. A has committed no offence.

(c) A, a surgeon, sees a child suffer an accident which is likely to prove fatal unless an operation be immediately performed. There is no time to apply to the child’s guardian. A performs the operation in spite of the entreaties of the child, intending, in good faith, the child’s benefit. A has committed no offence.

(d) A is in a house which is on fire, with Z, a child. People below hold out a blanket. A drops the child from the house-top, knowing it to be likely that the fall may kill the child, but not intending to kill the child, and intending, in good faith, the child’s benefit. Here, even if the child is killed by the fall, A has committed no offence. Explanation.—Mere pecuniary benefit is not benefit within the meaning of sections 88, 89 and 92.

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 91

        சில காரியங்களில் தீங்கு நேர்ந்தாலும் நேராவிட்டாலும் அவற்றைக் குற்றமெனக் கருதக் கூடும். அத்தகைய குற்றங்களுகான செயல்களைப் அவருடைய அல்லது பிறருடைய சம்மதத்துடன் புரிந்தாலும் மேலே குறிப்பிட்டுள்ள  இ.த.ச பிரிவு 87, 88, 89 சொல்லப்பட்ட விளக்கம் அவற்றுக்கு பொருந்தாது. 

      கருச்சிதைவு செய்வது குற்றமாகும், அதனால் தீங்கு நேரிடலாம் அல்லது நேரிடாமலும் இருக்கலாம்.
  
     அதற்கான சம்மதத்தைப் பெண்ணோ, அல்லது

     பெண்ணின் பாதுக்காவலோரோ கொடுத்திருக்கலாம் அது குற்றமாகும்

      அத்தகைய கருச்சிதைவு பெண்ணின் உயிரைக் காப்பதற்காகச் செய்யப்பட்டிருந்தால் அது குற்றமாகாது.

Section 91 in The Indian Penal Code

    Exclusion of acts which are offences independently of harm caused.

—The exceptions in sections 87, 88 and 89 do not extend to acts which are offences independently of any harm which they may cause, 

or be intended to cause, 
or be known to be likely to cause, 
to the person giving the consent, 
or on whose behalf the consent is given. 

Illustration 

    Causing miscarriage (unless caused in good faith for the purpose of saving the life of the woman) is an offence independently of any harm which it may cause or be intended to cause to the woman. Therefore, it is not an offence “by reason of such harm”; 

    and the consent of the woman or of her guardian to the causing of such miscarriage does not justify the act. 

[Source & Content http://indiankanoon.org/doc/1957001/]

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 85

           மது போதை ஊட்டப்பட்ட ஒருவன் தான் செய்வதை இன்னதென்று பகுத்தறி முடியாத சூழ்நிலையில் செய்யக்கூடிய எதனையும் குற்றமாகக் கொள்ளலாகாது. ஏனெனில் தான் செய்யும் காரியம் சட்டத்துக்கு உட்பட்டதா அல்லது சட்டத்துக்கு எதிரானதா என்பதை அவனால் அப்போது அறிய முடியாது. இதில் உள்ள ஒரு முக்கியமான நிபந்தனை என்னவென்றால். மது போதையை அவனுடைய விருப்பத்துக்கு விரோதமாகப் பிறர் ஊட்டிருக்க வேண்டும், அல்லது உண்ட பொருள் போதை தரத்தக்கது என்பதை அவன் அறியாது உண்டிருக்க வேண்டும்

Section 85 in The Indian Penal Code

    Act of a person incapable of judgment by reason of intoxica­tion caused against his will.—Nothing is an offence which is done by a person who, at the time of doing it, is, by reason of intoxication, incapable of knowing the nature of the act, or that he is doing what is either wrong, or contrary to law; provided that the thing which intoxicated him was administered to him without his knowledge or against his will.

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 90

        தனக்குத் தீங்கு நேரிடும் என்ற அச்சத்தினால் சம்மதம் தரப்பட்டாலும் , விஷயத்தைத் தவறாகப் புரிந்து கொன்டு சம்மதம் தரப்பட்டாலும்,அது இது வரைக் விளக்கி கூறப்பட்ட சம்மதமாக கொள்ளக்கூடாது.

       செயலைப்புரிகின்றவருக்குத் தரப்பட்ட சம்மதம் மேல் கூறப்பட்டுள்ள நிலைகளில் தரப்பட்டுள்ளது என்று தெரிந்திருப்பின் அத்தகைய சம்மதம் உண்மையான சம்மதமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட மாட்டாது.

       புத்தி சுவாதீனமற்ற நிலையில் சம்மதம் தெரிவிப்பதும், போதைப் பொருளை உட்கொன்ட நிலையில் சம்மதம் தெரிவிப்பதும் சம்மதமாகாது. ஏனெனில் குழந்தையின் சார்பில் அதனுடைய பெற்றோர் அல்லது பாதுகாவலர் தாம் சம்மதம் தெரிவிக்க பாத்தியம் உள்ளவர்கள்.

Section 90 in The Indian Penal Code

90. Consent known to be given under fear or misconception.—A consent is not such a consent as it intended by any section of this Code, if the consent is given by a person under fear of injury, or under a misconception of fact, and if the person doing the act knows, or has reason to believe, that the consent was given in consequence of such fear or misconception; or Consent of insane person.—if the consent is given by a person who, from unsoundness of mind, or intoxication, is unable to understand the nature and consequence of that to which he gives his consent; or Consent of child.—unless the contrary appears from the context, if the consent is given by a person who is under twelve years of age.

 [Source & Content   http://indiankanoon.org/doc/1742535/ ]

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 89

        பன்னிரன்டு வயதுக்குட்பட்ட குழந்தை அல்லது சித்த சுவாதீனமில்லாத ஒருவருக்கு அவருடைய நன்மையைக் கருதி நல்லெண்ணத்துடன் செய்யப்படுவது எதுவும் குற்றமாகக் கொள்ளப்படமாட்டாது. அதற்கான சம்மதத்தைப் பாதுக்காப்பாளரிடமோ , அல்லது அவர்களுக்குப் பொருப்பேற்றுள்ளவர்களிடமோ பெற்றிருந்தால் போதும். அதனால் ஏற்படும் தீங்கு அல்லது சேதம் குற்றமாகக் கருதப்படமாட்டாது


           1. ஆனால் அதற்கான கருத்துடன் உண்டாக்கப்பட்ட மரணம் அல்லது மரணத்தை விளைவிப்பதற்காகச் செய்யப்பட்ட முயற்சிக்கு இந்த விதி விலக்குப் பொருந்தாது.

          2. செய்யப்படும் காரியம் மரணத்தை அல்லது கொடுங்காயத்தை தவிப்பதற்காகச் செய்யப்பட வேண்டும். செய்பவர் தம் செயலால் மரணத்தை  விளைவிக்கும் என்று தெரிந்து செயல்பட்டிருக்ககூடாது. கொடுமையான நோயை அல்லது இயலாமையைக் குணப்படுத்துவற்காகச் செய்யப்பட்டிருக்க வேண்டும். இல்லையெனில் இந்த விதிவிலக்கு அந்தச் செயலுக்கு பொருந்தாது.

           3.   மரணம் அல்லது கொடுங்காயம் ஏற்படுவதைத் தவிப்பதற்காகவும், கொடிய நோயைக் குணப்படுத்த அல்லது இயலாமையைக் குணப்படுத்த வேண்டுமென்ற நோக்கத்துடன் செயல்பட்டு, அதனால் கொடுங்காயம் ஏற்பட்டிருந்தால் அன்றி அல்லது கொடுங்காயம் ஏற்படுத்தும் என்று தோன்றினாலன்றி அந்த விதிவிலக்குப் பொருந்தாது.

           4.   இந்த விதிவிலக்குக்கு அடங்காத குற்றத்தைப் புரிவதற்கு உடந்தையாகக் காரியம் ஆற்றும் போதும், இந்த விதிவிலக்கு பொருந்தாது.

Section 89 in The Indian Penal Code

   Act done in good faith for benefit of child or insane person, by or by consent of guardian.—Nothing which is done in good faith for the benefit of a person under twelve years of age, or of unsound mind, by or by consent, either express or implied, of the guardian or other person having lawful charge of that person, is an offence by reason of any harm which it may cause, or be intended by the doer to cause or be known by the doer to be likely to cause to that person: Provisos—Provided— 

(First) — That this exception shall not extend to the intentional causing of death, or to the attempting to cause death; 

(Secondly) —That this exception shall not extend to the doing of anything which the person doing it knows to be likely to cause death, for any purpose other than the preventing of death or grievous hurt, or the curing of any grievous disease or infirmi­ty;

(Thirdly) — That this exception shall not extend to the voluntary causing of grievous hurt, or to the attempting to cause grievous hurt, unless it be for the purpose of preventing death or griev­ous hurt, or the curing of any grievous disease or infirmity; 

(Fourthly) —That this exception shall not extend to the abetment of any offence, to the committing of which offence it would not extend. Illustration A, in good faith, for his child’s benefit without his child’s consent, has his child cut for the stone by a surgeon. Knowing it to be likely that the operation will cause the child’s death, but not intending to cause the child’s death. A is within the excep­tion, inasmuch as his object was the cure of the child.

தினம் ஓரு சட்டம் - இ.த.ச 88

      ஒருவருக்கு அவருடைய இசைவுடன் அவருடைய நலம் கருதி நல்லெண்ணத்துடன் செய்யப்படும் காரியத்தால் துன்பம் ஏற்படுகிறது. அவர் தம் இசைவினை வெளிப்படையாகவோ அல்லது வேறுவிதமாகவோ வெளிப்படுத்தியிருக்கலாம். 

      ஆனால் அத்தகைய காரியத்தை செய்வோருக்குத் தாம் உண்டாக்கும் அல்லது உண்டாக்க நினைக்கும்  துன்பத்தால் மரணத்தை விளைவிக்க வேண்டும் என்ற கருத்து இருக்கக் கூடாது. அப்போது அவர் செயல் குற்றமாகாது.

Section 88 in The Indian Penal Code

 

    Act not intended to cause death, done by consent in good faith for person’s benefit.—Nothing which is not intended to cause death, is an offence by reason of any harm which it may cause, or be intended by the doer to cause, or be known by the doer to be likely to cause, to any person for whose benefit it is done in good faith, and who has given a consent, whether express or implied, to suffer that harm, or to take the risk of that harm. 

 Illustration A, a surgeon, knowing that a particular operation is likely to cause the death of Z, who suffers under a painful complaint, but not intending to cause Z’s death and intending in good faith, Z’s benefit performs that operation on Z, with Z’s consent. A has committed no offence. 

[Source & Content indiankanoon.org/doc/862963/]