Quo Warranto (கோ வாரண்டோ) என்பது இலத்தின் வார்த்தையாகும் இதன் பொருள் எந்த அதிகாரத்தில் என்ற தகுதிமுறை வினவுதல் ஆகும். அல்லது ஆங்கிலத்தில் By what warrant? அல்லது What is your Authority? என்பதாகும்.
இங்கிலாந்து நாட்டில் இந்த நீதிப்பேரணை செயல் பட ஆரம்பித்தது எப்போது என்றால் ஒருவர் ஒரு அதிகாரியாக செயல்பட்டு ஒரு செயலை செய்கிறார் அதற்கு ராஜாவின் உத்தரவின்படிதான் அவர் அவ்வாறு செயல்படுகின்றாரா அல்லது தன் சொந்த விருப்பத்தின் பேரில் செய்கின்றாரா என்பதை வினவ இந்த ஆணை பழங்காலத்தில் இங்கிலாந்து நாட்டில் பயன்படுத்தப்பட்டது. காலப் போக்கில் அது ஒரு நீதிப் பேராணையாவே மாறியது. அது நம்மை ஆண்ட ஆங்கிலேயரிடமிருந்து நம் நாட்டின் வசமானது. நம் நாட்டில் இன்றும் வழக்கில் உள்ள ஒரு நீதிப் பேராணையாகும்.
.jpg)
இந்த ஆணையின் கீழ் நீதிமன்றங்கள் ஒரு ஆணையின் வாயிலாக தமக்கு கீழ் உள்ள ஒரு மன்றத்தையோ அல்லது அரசு அலுவலகத்தையோ அல்லது அரசு அதிகாரியை அல்லது ஆனையத்தையோ தகுதி முறையை வினவமுடியும். எப்போதெனில் ஒரு குடிமகன் ஷரத் 12 முதல் ஷரத் 35 வரையுள்ள அடிப்படையுரிமை பறிக்கும் போது இந்த நீதிப்பேரணை வேண்டி முறையிடலாம்.
குறிப்பாக இந்த ஆணையை ஒரு பொது ஊழியர் நோக்கி பணிக்கலாம். எவ்வாறேனில் அவர் அந்த பதவி வகிக்க அனுமதியளிக்காத போது அவர் தவறுதலாக அந்த பதவியை வகிக்கிறார் அல்லது அவர் ஒரு செயலை செய்ய அனுமதியில்லை என தெரிந்து செய்கிறார் அல்லது அவர் அந்த பணிக்கு பொருத்தமானவர் இல்லை சரியான நபரை அந்த பதவியில் அமர்த்த இந்த ஆணையை பணிக்கலாம்.
இந்த மனுக்களை நேரடியாக உயர்நீதிமன்றத்திலும் (Article 226) அல்லது உச்ச நீதிமன்றத்திலும் (Article 32) தான் தாக்கல் செய்யமுடியும். மாவட்ட நீதிமன்ற ங்களில் அல்லது கிளை நிதிமன்றத்திலும் தாக்கல் செய்ய முடியாது.
எப்போது இந்த ஆணையிடப்படும்.
1. இந்த ஆணை ஒரு அரசு அலுவலகம் ஒரு தனித்து இயங்கும் அரசு அலுவலகம் அல்லது அரசு துனையுடன் இயங்கும் அரசு அலுவலகம் பணிக்கலாம் மேலும் ஒரு தனி மனிதரையோ அல்லது தனியார் நிர்வாகத்தையோ பணிக்க முடியாது.
2. இதை ஒரு ஒழுங்குக்காக ஒரு பொது வழக்காக கொண்டு Quo Warranto வேண்டி முறையிடலாம் ஆனால் இந்த வழக்கை ஒரு தனி மனிதனின் தொல்லை அல்லது கோபம் உண்டாக்கும் செயலுக்காக அனுக முடியாது. இதற்கு Locus Standi தேவையற்றதாக இருக்கும்.
3. அந்த அலுவலகம் ஒரு நீதி மன்றமாகவும் அல்லது அரசு சார்ந்ததாகவும் இருக்கம் ஆனால் ஒரு தனியார் அலுவலகத்தை அல்ல.
4. இந்த ஆணையை ஒரு அரசு அலுவலகம் இடும் அந்த அலுவலகம் பிரதமர் அல்லது முதல்வர் அல்லது அட்வகேட் ஜெனரல் அல்லது உயர் நீதிமன்ற நீதிபதி அல்லது ஒரு ஜீல்லா பிரசிடன்ட் அல்லது பாரளுமன்ற சபாநாயகர் அல்லது சட்டமன்ற சபாநாயகர் அலுவலகமாகவோ அல்லது பல்கலைக்கழக அலுவலகமாகவோ இருக்கும். அரசு அலுவலகம் என்பது ஷரத் 12 விளக்கப்பட்டுள்ளது.
Quo warranto had its origins in an attempt by King Edward I of England to investigate and recover royal lands, rights, and franchises in England,[1] in particular those lost during the reign of his father, King Henry III of England.[2][3] From 1278 to 1294, Edward dispatched justices throughout the Kingdom of England to inquire “by what warrant” English lords held their lands and exercised their jurisdictions (often including the right to hold a court and collect its profits).
Initially, the justices demanded written proof in the form of charters, but resistance and the unrecorded nature of many grants forced Edward to accept those rights peacefully exercised since 1189.[1][4] Later, quo warranto functioned as a court order (or "writ") to show proof of authority; for example, demanding that someone acting as the sheriff prove that the king had actually appointed him to that office (literally, "By whose warrant are you the sheriff?").
The most famous historical instance of quo warranto was the action taken against the Corporation of London by Charles II in 1683.[5] The King's Bench adjudged the charter and franchises of the city of London to be forfeited to the Crown, though this judgment was reversed by the London, Quo Warranto Judgment Reversed Act 1689 shortly after the Glorious Revolution.
In India
Article 226(1) in The Constitution Of India 1949
(1) Notwithstanding anything in Article 32 every High Court shall have
powers, throughout the territories in relation to which it exercise
jurisdiction, to issue to any person or authority, including in
appropriate cases, any Government, within those territories directions,
orders or writs, including writs in the nature of habeas corpus,
mandamus, prohibitions, quo warranto and certiorari, or any of them, for
the enforcement of any of the rights conferred by Part III and for any
other purpose
The writ is unlike a petition or motion to show cause, because the burden of proof is on the respondant, not on the demandant.
By itself, the writ does not seek the support of the court to order the respondant to cease the exercise or vacate the office. That would be an accompanying writ of prohibito or a writ of mandamus. All such writs contemplate enforcement by the people as militia, although that could include the sheriff or constable as commander of militia. The right involved is that of the respondant to present his evidence.
These writs are called prerogative writs because they are supposed to be docketed ahead of all other cases except other prerogative writs. The demandant represents the sovereign, the people, and anyone may appear in that capacity, even without a personal stake in the decision.
A writ of habeas corpus may be regarded as a subset of quo warranto, for cases where the claimed power is to hold a prisoner, but with the addition of a requirement to produce the prisoner in court, not just appear to present evidence of authority.
The prerogative writ of quo warranto has been suppressed at the federal level in the United States, and deprecated at the state level, but remains a right under the Ninth Amendment, which was understood and presumed by the Founders, and which affords the only judicial remedy for violations of the Constitution by public officials and agents. Here are a few writings on the subject. Revival of the writs must be combined with reviving standing for private prosecution of public rights, subverted by the "cases and controversies" doctrine and the decision in Frothingham v. Mellon, 262 U.S. 447 (1923), which is discussed in an article by Steve Winter, The Metaphor of Standing and the Problem of Self-Governance.
Although some of these writings are copyrighted, we are assured that all the chapters of all the ones still copyrighted have been attached to pleadings in various cases, and thus made part of the public record, thereby putting them into the public domain.
A critical key to achieving federal constitutional compliance is to resurrect quo warranto and other common law writs. This involves reasserting and strengthening the original All-Writs Act and repealing or declaring unconstitutional legislation, such as the Tax Anti-Injunction Act, and those Rules of Judicial Procedure, that have restricted the jurisdiction of federal courts to accept these writs and grant a fair hearing ("oyer") and a decision on the merits ("terminer") on such demands.
When Can the Writ of Quo Warranto be Issued !?
1. The Office must be public office.
2. That Office must an independent and substantive character
3. The Public office must be statutory or constitutional
4. This Writ can be issued in respect of offices of the Prime Minister, Chief Minister, Advocate General, Judge of a High Court, President of Zilla Parishad, Speaker of the Parliment or State Legislate , University officials, etc. The Public Office is defined in Article 12 of the indian constitution.
5. That the holder of that office must have asserted his claim to the office which he is holding
6. No locas standi is necessary, It may be raised as a Public Interested Litigation.
When Cannot be The Writ of Quo Warranto be issued !?
1. This writ cannot be issued of a private person, such as Partnership forms or a company.
2. If the petition is seemed to have been filed for harassing or is of vexatious nature , this writ is not issued (Case-law S.P.ANAND v/s Deve Howda, Prime minister).
3. Where there is a sufficient delay or latch on the part of the petitioner ; this writ is not available.
4. where there is an alternative remedy available for the petitioner, this writ is not available.
5. Its purely depended upon the discretionary of the court , The Cout after considering the facts and circumstamces of the cases, if its believes that there are ni genuine grounds on the part of the petitioner, then the court may refuse to issue of this writ.
6. Functus Officio, When the public office ceases to function, example it becomes functus officio, then the writ of Quo Warranto cannot be issued, as there is no use of it in that circumstance
7. Thomus C.V.C : A Public interested litigation, by way of writ of Quo Warranto was filed against Thomas C.V.C alleging that he was involved in the criminal cases while he was working in kerala, While the Case was under pending in the UPA Government asked him to resign the post. He is refused to do so. The UPA Government removed him and appointed another person.
Thanks http://www.constitution.org/writ/quo_warranto.htm
& Special Thanks to - Sujatha Law Series - Administrative Laws - Author by Gade Veera Reddy
குறிப்பு - இந்த பகுதியில் உள்ளவற்றை பொது அறிவாக மட்டும் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் ஏதாவது சட்ட நுனுக்கம் தவறாக இருப்பின் சுட்டிக் காட்டுங்கள் திருத்திக்கொள்கிறோம். இதையே இறுதி வடிவமாக எடுத்துக் கொள்ளக்கூடாது. மேலும் வழக்குக்குரியதல்ல.
தகவல் நன்று பதிவு தற்பொழுது பொழிவுடன் இருக்கிறது அருமை
ReplyDeleteவருகைக்கு நன்று நன்பரே
Delete